Beschrijving
Tijdens zijn bezoek aan Nederland in 1697 gingen Peter de Grote en vijf van zijn hoogwaardigheidsbekleders in de leer bij de scheepstimmerman en schilder Adam Silo. De tsaar hechtte geen waarde aan l’art pour l’art; kunst moest in dienst staan van de wetenschap en in die geest probeerde hij ‘de basiselementen van de scheepsbouw te begrijpen’ door te tekenen. Adam Silo hechtte meer belang aan de verkoop van zijn scheepsmodellen en schilderijen dan aan het geven van instructies.
Toen de tsaar weigerde om een van zijn modellen of schilderijen te kopen, fulmineerde de schilder dat hij nooit zou toestaan dat hij ooit schilderijen zou kopen. Uiteindelijk weigerde hij een aanstelling als officiële scheepstimmerman voor het Russische hof.
De tsaar instrueerde zijn agenten om al het beschikbare werk van de kunstenaar op de markt te kopen. Op deze manier werden verschillende van zijn schilderijen naar Rusland gebracht, waar ze nog steeds te vinden zijn in de collecties van de Hermitage, te St. Petersburg, en Montplaisir, Petrodvorets.
De prozaïsche weergave van maritieme zaken in deze gouache moet de Russische tsaar hebben behaagd. Adam Silo’s carrière viel samen met de hoogtijdagen van de walvisvaart. Rechts vooraan is een bootschip te zien. Door het werkdek van aanzienlijke breedte en de lagere achtersteven was het schip zeer geschikt voor de walvisvaart.
In de verte is een vertrekkende Oost-Indiëvaarder te zien en aan de horizon een koopvaardijschip. Tussen de zeilen is ook een samoreus te zien. Dit platte en ondiepe scheepstype vervoerde hout langs de Rijn. Het is waarschijnlijk dat Adam Silo zijn observatie deed in de buurt van de scheepswerven waar hij als opzichter diende.
Een vergelijkbare gouache wordt permanent tentoongesteld in het Scheepvaartmuseum in Amsterdam.
