Ludolf Backhuysen begon zijn carrière als kalligraaf en tekenaar en begon pas eind jaren vijftig van de zeventiende eeuw met schilderen. Als schilder lijkt Backhuysen grotendeels autodidact te zijn geweest. Hij bezocht regelmatig de ateliers van andere schilders en leerde door te kijken en vragen te stellen. Zijn collega-kunstenaars waren onder de indruk van zijn talent en moedigden hem aan om door te gaan. Backhuysen’s vroegste schilderij is gedateerd 1658, maar hij werd pas in februari 1663 toegelaten tot het schildersgilde van Sint Lucas. Zijn reputatie groeide snel en in 1665 kreeg hij een belangrijke opdracht van de burgemeesters van Amsterdam voor een groot havengezicht van Amsterdam als geschenk voor Hugues de Lionne, minister van Lodewijk XIV van Frankrijk. Hieruit blijkt dat zijn werk even hoog werd gewaardeerd als dat van Willem van de Velde de Jonge, die toen nog in Amsterdam werkte. Als kunstenaar van hoog aanzien had Backhuysen aanzienlijke invloed op zijn tijdgenoten en ook op latere generaties zeeschilders, zoals J.C. Schotel en J.H. en H. Koekoek.

Biography Backhuysen